Atomic Heart Premium Review: Letterlijk en figuurlijk krankzinnige game
72023 hakt er lekker in. We hebben de afgelopen tijd altijd een behoorlijk aantal hele fijne games voor de kiezen gehad. En deze lijn lijkt de komende tijd doorgetrokken te worden. Like a Dragon: Ishin komt er aan, Company of Heroes 3 en de nieuwe uitbreiding van Destiny 2 gloren aan de horizon. En dan is er nu dus Atomic Heart. Een game van een Russische developer, die Jelle, JJ en Skate dit hele weekend fysiek en mentaal bezighielden. Wat hebben we in hemelsnaam zitten spelen? In welke mindfuck kwamen we terecht? Kunnen we geloven dat dit spel gemaakt is door een volstrekt onbekende developer? Alle antwoorden ga je krijgen in deze uitgebreide Atomic Heart review.
Atomic Heart Premium Review: Één grote mindfuck
Waar hebben we het over? Atomic Heart is een FPS-videogame met RPG-elementen er in verwerkt. Het verhaal speelt zich af in Faciliteit 3826, het belangrijkste wetenschappelijke onderzoekscentrum van de Sovjet-Unie. In de jaren '50 van de vorige eeuw heeft wetenschapper Dmitry Sechenov een geliquideerde programmeerbare module ontwikkeld genaamd de Polymer. Deze techniek veroorzaakt enorme technologische doorbraken op het gebied van energie en bevrijdt een groot deel van de bevolking van 'manual labour'. Ook is er de kunstmatige intelligentie genaamd "Kollektiv", die de robots met elkaar verbindt. Sechenov ontwikkelt daarna een apparaat genaamd "Thought" om Polymer in het menselijk lichaam te integreren, waardoor ze op afstand de robots kunnen besturen. De officiële lancering op 13 juni 1955 loopt echter mis, waardoor de pleuris uitbreekt in faciliteit 3826. En jij mag de bende opruimen.
Is dit een van de grote verrassingen van dit nog jonge jaar?
Hebben we met Atomic Heart te maken met één van de grote verrassingen van dit nog jonge jaar? Of was de ambitie net even too much en speelden we een game met (te) veel raffelige randjes? Het antwoord ga je krijgen zodra je op de Play knop hebt gedrukt.